Over onder de armen (Ode aan café de Palm)

De haan onder de arm van de dronken stamgastkraaide schel boven de bedorven brieop het beschreven servet.Een residu van een verloren dichtermet drinkschuld, zojuist afgedropen. De stamgast kroelt de mannenkip,een laissez-faire voor het ontwaken, vast.Maar daar van is vooralsnog geen sprake.Eerst nog volgt de roes na wijnen een belofte aan… Lees verder…

Zelfde roedel

Mijn klassenstrijd heeft luisterend in stilte , alleen mijzelf  als beeltenis verguist. Het golft boven de meester.  Mijn oplossingsvermogen past op het maaiveld  want we drijven  niet vrij met de eigen winden mee.  Een probleem.  Mijn oplossingsvermogen in een  nagekeken uurglas. Is ook omgekeerd hetzelfde,  als het zand  in mijn… Lees verder…