De muur zonder huis, In de tuin staat een muur met bloemetjes behang. Een fossiel in wording. Een droogboeket op sterk water. Verzuring treedt pas op enkele minuten na middernacht. Na zure regen en windhoos. Na het lozen van de tranen uit de naastgelegen sloot. Dan zakt de muur de… Lees verder…
Beluister ook de audioversie
Het recht van de dijken, ( een ode aan Fan scultena bannen) Dat alle mensen van vloeden geboren zijn. Dat van de eerste man die op de dijken slaat, de laatste adem zich aan zijn keel onttrekt, biedende, smekende de weerlozen zich in zijn handelen te volgen. Dat ook hen… Lees verder…
De revolutie is me te klein, Dit is een te kleine revolutie. Er raast te weinig haat in mij. Ik was bijna zoals de anderen. Een klein protest aan de groten en een grote eis aan het kleine. Ze zijn er hier allemaal thuis. Hij is alleen en men bevraagt… Lees verder…
Choreografische beginselen, Geef mijn voeten een reden om te dansen. In plaats van naakt over het gras te gaan. Voetstappen hebben een existentiele voorbarigheid in zich en laten niet zelden een spoor van valse hoop achter. Haasten zich voor je uit en blijven in gebreke bij gebleken luiheid van de… Lees verder…
Onze man in Krakow, In de nieuwe stad een vreemdeling geboren, zo ben ik reiziger noch lokaal. Daar is ineens hier, en hier moet ik zijn. Een enkeling tussen de velen, Mijn rolkoffer rolt achter mij aan als een hijgende zwerfhond. Schamele bezittingen voor dit tijdelijk bestaan. Hier moet het… Lees verder…
Bestuivende stadsnarcis Op een werkdag waarin de passagiers al in de ochtendregen uitkijken naar het uitgaan van de kantoren, sromen de putjes langs de straten over met stukjes uit de stadsriolen. Een vrouw met een kapotgewaaide parapluie loopt haar haren beschuttend met haar handen langs etalages met gebruikte zomerkleding. Over… Lees verder…
